Tabbladen

dinsdag 1 september 2015

Stonehenge, een transformatie


Vorig jaar gingen we op familiebezoek naar Bristol, Engeland. Op 31 juli liepen we onder een hemelsblauwe lucht rond Stonehenge. Het terrein is nu omheind, maar gelukkig konden we toch op sommige plaatsen heel dichtbij komen. Al jaren droomde ik van een bezoek aan deze mystieke plaats. Perfect was een bezoek op 21 juni, de dag van mijn verjaardag, geweest, maar ik was toch 'over the moon'. 

Op de heenweg genoten we van het mooie, glooiende heuvelland en de statige kastelen. Op de terugweg bezochten we het prachtige Bath. 


De volgende dag leek er iets in mij veranderd. Na twintig jaar was ik opnieuw in mijn geliefde Engeland. Twintig jaar, wat een zonde. Stonehenge, een oude droom, was werkelijkheid geworden. We gingen naar huis en ik veranderde mijn en, met als gevolg, ons leven. Was het de magische kracht van Stonehenge ? Was het de confrontatie met wat ik gemist had ? Ik weet het niet.

Ik paste mijn professioneel leven aan en we verhuisden naar een plaats aan de rand van een bos. Meer tijd voor mijn gezin, mijn passie als herboriste en, vanaf nu, ook voor mijn blogs. Niet alles ging zonder slag of stoot, maar de stress ebt eindelijk langzaam weg en maakt plaats voor intens leven. 



'When she transformed into a butterfly, the caterpillars spoke not of her beauty, but of her weirdness. They wanted her to change back into what she always had been. But she had wings.' Dean Jackson

maandag 12 mei 2014

Stralende gezichtjes

Dit weekend wou het weer niet echt meewerken. We bleven gezellig thuis en ik maakte alvast een zachte gezichtspeeling zodat onze gezichten klaar zijn voor de zomerse zon. 
Na wat geëxperimenteer vond ik uiteindelijk een goede samenstelling. Ik maakte de scrub op basis van heel fijn gemalen rietsuiker en fijn gemalen havervlokken. De rietsuiker mag echt heel fijn. Ik dacht dat mijn koffiemolen stuk was, omdat het leek alsof er rook uitkwam. Het was gelukkig de rietsuiker. Ik koos voor havervlokken, omdat dat heel zuiverend en verzachtend is voor de huid.

In een potje mengde ik abrikozenpitolie en jojobaolie. Beiden oliën zijn een weldaad voor de huid. Jojobaolie zit vol essentiële vetzuren, heeft een verzachtende werking en wordt niet ranzig. Abrikozenpitolie  is heel rijk aan vitamine A en essentiële vetzuren. De olie wordt vaak gebruikt voor gezichtsverzorging en als antirimpelmiddel.

Ik werk heel graag met etherische oliën. Ik voegde hier lavendel, palmarosa en kamille aan de basisoliën toe. De combinatie brengt de huid weer in balans. Ik kan eindeloos bezig zijn met het combineren van etherische oliën. Elke combinatie geeft een totaal andere werking. Ik gebruik etherische oliën enkel uitwendig. Etherische oliën zijn heel krachtig en dienen inwendig onder begeleiding van een arts gebruikt te worden. 

Als het mengsel van oliën klaar is, voeg dan de gemalen rietsuiker en havervlokken al roerend toe. Het resultaat is een zachte gezichtspeeling die geschikt is voor elke huid, ook voor de gevoelige en de droge huid. De peeling moet je wel voor gebruik even roeren. Test alle recepten altijd eerst aan de binnenkant van je arm ter hoogte van de elleboog !

Voor een lichaamspeeling gebruik ik ruwe rietsuiker met gemalen kokos.

Hieronder staan de ingrediënten van deze gezichtspeeling (20 beurten) op een rijtje :
20 ml abrikozenpitolie
20 ml jojobaolie
30 g heel fijn gemalen rietsuiker
30 g gemalen havervlokken
20 druppels etherische oliën : lavendel (8), palmarosa(8), kamille(4) (optioneel)

Nog enkele tips voor het gebruik van etherische oliën : citrusoliën maken de huid lichtgevoelig. Na gebruik dien je 12 uur de zon of de zonnebank te vermijden. Slechts enkele etherische oliën zoals mandarijn, lavendel en kamille zijn geschikt voor kinderen.

zondag 11 mei 2014

Seeing the Blossom


Een Sambucus nigra
Vorig weekend was het prachtig weer en ging ik op pad om de lieftallige ingrediënten van mijn jaarlijkse vlierbloesemsiroop te verzamelen. Al jaren pluk ik enkele bloemschermen van dezelfde vlierboom (Sambucus nigra). In het najaar ga ik dan nog even langs voor de bessen. Wanneer ik hem toevallig voorbijwandel stuur ik in stilte een groet. Ik begin deze vlierboom meer en meer als een goede vriend te beschouwen. De bessen hebben al vaak een wintergriep onderdrukt en ik geniet elke zomer van de lekkere vlierbloesemlimonade. De vlierbloesemsiroop haalt de winter meestal niet.

Het dompelbadje
Vlierbloesemsiroop is heel eenvoudig te maken. Ik verzamel telkens 20 bloesemschermen (niet teveel want de vogels en ik willen ook nog wat bessen) en dompel ze samen met 3 gesneden citroenen onder in 1200 ml water. Na een nachtje trekken op kamertemperatuur los ik in het gezeefde vocht 600 g rietsuiker op en laat het ongeveer 3 minuten koken. Het resultaat is een geurige bloemensiroop, die je kan helpen om griep te onderdrukken. Dit laatste op voorwaarde dat de siroop nog niet verdwenen is tegen de winter. De siroop zit bovendien boordevol vitamine C.

the blossomest blossom
Ga de vlierbloesem eens van dichterbij bekijken en je zal zien hoe mooi die kleine bloesem is. Steek je neus eens tussen de bloemetjes en geniet. Als ik de vlierbloesem na zijn lange afwezigheid ontdek, dan weet ik dat de donkere, miezerige maanden grotendeels voorbij zijn en krijg ik een dolblij gevoel.
De bloesem herinnert me elk jaar aan de woorden van Dennis Potter toen hij stervende aan kanker in zijn laatste interview Seeing the Blossom de bloesem van een pruimelaar beschreef :
'...last week looking at it through the window when I'm writing, I see it is the whitest, frothiest, blossomest blossom that there ever could be, and I can see it. The nowness of everything is absolutely wondrous, and if people could see that, you know... The fact is, if you see the present tense, boy do you see it ! And boy can you celebrate it.'
Dus niet langer wachten : nu kijken en genieten.

Nog even de ingrediënten herhalen :
20 vlierbloesemschermen
3 gesneden citroenen (biologisch)
600 g suiker (in mijn geval rietsuiker)
1200 ml water

woensdag 7 mei 2014

O dennenboom, O dennenboom

Statige bomenkathedraal
Om nog even verder te gaan over onze wandeling op 1 mei ... Door de geur van het dennenbos herinnerde ik me vaag een recept met fijnspar (Picea abies) en verzamelde vlug enkele jonge, frisgroene scheuten. We liepen verder en voelden ons alledrie heel klein tussen deze hoge dennenbomen. Niets of niemand kan me meer nietig laten voelen dan de grootsheid en de kracht van de natuur.

Ik vond bij thuiskomst inderdaad een recept in Kruidendampen en hoestsiropen van Martine Ongena. Het was heel eenvoudig. Ik vulde de bodem van een glazen bokaal met een laag rietsuiker, daarop kwam dan een laag met fijnsparscheutjes en dit herhaalde ik tot de pot vol was. Ik sloot af met een suikerlaag.

Mijn pot staat nu vijf dagen op een donkere, koele plaats en het rietsuiker begint al te verkleuren. Ik heb de pot nog even bijgevuld met suiker en ben nu in blijde verwachting. Na vier maanden zou de suikermassa volledig zwart en klaar voor gebruik zijn. Ik ben heel benieuwd. Op dit moment zit ik trouwens met een vervelende hoest dankzij het heel afwisselend Belgisch weertje. Ik zal me voorlopig moeten behelpen met wat tijmsiroop. 

Gebruik de lichtgroene scheutjes.
De dennensiroop zou verlichting brengen bij hoestbuien, verkoudheden en astma. De siroop werkt slijmoplossend, is bloedzuiverend en heeft een hoog gehalte aan vitamine C. Je mag één theelepel na de maaltijd nemen. Vergeet niet elk jaar nieuwe siroop te maken. De scheutjes mag je na de wachttijd laten zitten of verwijderen.

Nog even de ingrediënten op een rijtje :
jonge, lichtgroene scheuten van de fijnspar (Picea abies)
suiker of honing naar keuze

dinsdag 6 mei 2014

Paardenbloemengelei

We hadden tijdens onze wandeling op 1 mei dus 250 paardenbloemenhoofdjes verzameld. Ik geef het toe : het was een wandeling met een missie. Ik wou een receptje van Maurice Godefridi uitproberen. 

Taraxacum officinalis in een potje
Ik ben thuis onmiddellijk begonnen met de gele kroonblaadjes uit de bloemenhoofdjes te trekken. Toen dat een hele tijd (echt een héééle tijd : alle insecten konden op hun gemak ontsnappen) later ook gebeurd was, heb ik de kroonblaadjes samen met enkele blaadjes citroenmelisse en vers citroen-en sinaasappelsap 5 minuten in water laten koken. Na afkoeling zijn ze in mijn koelkast blijven overnachten om nog wat na te trekken. Dat deel van het recept sprak me erg aan. Alles wordt meestal beter, als je het even laat rusten. De volgende dag heb ik het gezeefde vocht nog 3 minuten met geleisuiker laten koken. Het resultaat kan je hiernaast bewonderen. 

De paardenbloem (Taraxacum officinalis) is een prachtige plant : een verwarmend geel kroontje, een kunstig uitgesneden blad, een sterke wil en een enorme hulpvaardigheid. De plant kan ons tegen vele ongemakken beschermen. De bitterstoffen stimuleren de werking van de lever, de gal en de gehele spijsvertering. De plant is tevens urinedrijvend en bloedzuiverend. Dé ideale partner voor een grondig reinigende voorjaarskuur. Hiervoor worden meestal de jonge bladeren en de wortels gebruikt, maar volgens de Chinese kruidengeneeskunde is de gehele plant geneeskrachtig. Waarom dan alvast geen lekkere paardenbloemengelei maken ?

Gelukkig zijn er nog heel wat andere mensen, die deze wilde spring-in-'t-veld bewonderingswaardig vinden. De paardenbloem schittert hier in al haar glorie in het gedicht The Dandelions van de Amerikaanse Helen Gray Cone :

The Dandelions 

Upon a showery night and still,
Without a sound of warning,
A trooper band surprised the hill,
And held it in the morning.

We were not waked by bugle-notes,
No cheer our dreams invaded,
And yet, at dawn, their yellow coats
On the green slopes paraded.

We careless folk the deed forgot;
Till one day, idly walking,
We marked upon the self-same spot
A crowd of veterans talking.

They shook their trembling heads and gray,
With pride and noiseless laughter;
When, well-a-day ! they blew away,
And ne'er were heard of after.

Ik hoop dat jullie ook geïnspireerd zijn om samen met de paardenbloem aan de slag te gaan.

Ik som nog even de ingrediënten van mijn paardenbloemengelei op :
250 paardenbloemenhoofdjes
1 1/2 citroenen
2 sinaasappels
850 ml water
470 g geleisuiker (type 500 g fruit op 1 kg suiker)
enkele citroenmelisseblaadjes

vrijdag 2 mei 2014

De cirkel is rond

Mijn blog 'Nostalgische stadsvogel' heeft vorig jaar een tijdje stilgelegen. Ik was toen druk bezig met het eerste schooljaar van mijn zoontje en het laatste jaar van mijn opleiding herborist. Mijn eerste kruidentuin legde ik echter al op mijn twaalfde aan. Ik dronk in mijn jeugdjaren citroenmelissethee, verwerkte in mijn spaghettisaus allerlei kruiden, breidde mijn kruidenkennis al lezend uit en spendeerde veel aangename uren in mijn wondermooie geurtuin. Na de geboorte van mijn zoon besloot ik een opleiding herborist te volgen om een grondige kennis te verzamelen over de planteninhoudsstoffen en hun werking, over voeding en het effect ervan op ons lichaam. De gezondheid en het geluk van mijn kind gaat boven alles.


Gisteren wandelde ik met mijn zoontje en zijn nicht in de bossen en langs de weilanden van mijn kinderjaren, de plaats waar mijn liefde voor wilde planten is geboren. We gingen samen paardenbloemen plukken, maar door het goede weer waren tot grote vreugde van mijn zoon vele bloemenhoofdjes al pluizenbollen geworden. We vonden toch nog makkelijk 250 bloemenhoofdjes voor de paardenbloemengelei. Hierover vertel ik later meer.


We liepen op het zonovergoten wandelpad langs de grillige beek, vonden veel smeerwortel en stopten aan het brugje waaronder ik vele jaren vroeger in het beekwater spartelde. In mijn hoofd weerklonk nog het geschater van de andere buurtkinderen. Mijn zoontje was er niet meer weg te slaan. De lucht werd ondertussen donkerder. Hij had voor aankomst aan de brug wel al even aangegeven dat het tijd was om naar huis te gaan. Misschien een voorgevoel ?




En ja, op de terugweg konden we genieten van een frisse lenteregen. De geur van het dennenbos werd hierdoor nog intenser en ik kreeg de idee om jonge scheuten van de fijnspar mee te nemen voor een hoestsiroop. Dit wordt zeker vervolgd.

De tijd bracht me naar deze plaats terug. Het is fijn om mijn kind daar nu te zien genieten. We zijn weer bij het begin. De cirkel is rond. We staan samen aan een nieuwe start.